Wprowadzono możliwość dokonywania czynności w toku ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku przez jedną osobę (wchodzącą w skład komisji powypadkowej) przy jednoczesnym zobowiązaniu pozostałych członków komisji do zapoznania się z materiałami sprawy przed stwierdzeniem czy zdarzenie jest lub nie jest wypadkiem pozostającym w związku ze służbą w Policji. Powyższe powinno wpłynąć na poprawę szybkości i ekonomikę realizowanego postępowania – § 6 ust. 4 projektu.

Zrezygnowano, za wyjątkiem protokołu powypadkowego, z obowiązku protokolarnego dokumentowania czynności przez komisje powypadkowe.

Wyeliminowano bezpodstawne pouczanie świadka o odpowiedzialności karnej z art. 233 § 1 Kodeksu karnego (wobec braku stosownego pouczenia na poziomie ustawy).

Stworzono podstawę prawną dla możliwości zwrócenia się przez komisję powypadkową do kierownika innej jednostki organizacyjnej Policji, o wykonanie niektórych czynności, związanych z ustalaniem okoliczności i przyczyn wypadku. Określono również obowiązki tego kierownika jednostki organizacyjnej Policji we wskazanym zakresie – § 7 projektu.

Wprowadzono obowiązek pisemnego poinformowania poszkodowanego lub członka jego rodziny o zawieszeniu postępowania powypadkowego – co pozwoli na pełniejsze informowanie strony o etapie, na jakim znajduje się postępowanie w sprawie i uchroni organ przed zarzutem bezczynności w sprawie – § 8 ust. 2 projektu.

Zmieniono procedurę zapoznawania poszkodowanego lub członka jego rodziny z protokołem powypadkowym (przed zatwierdzeniem protokołu przez kierownika jednostki organizacyjnej Policji) – co pozwoli na realizowanie czynności w toku postępowania z zachowaniem ich logiki i chronologii – § 13 ust. 1 projektu.

Zmieniono procedurę wnoszenia przez poszkodowanego (lub członka jego rodziny) uwag i zastrzeżeń do ustaleń zawartych w protokole powypadkowym oraz tryb ich rozpatrywania. Pozwala to na jasne i precyzyjne określenie trybu zaskarżania treści zawartych w protokole powypadkowym oraz kwalifikacji prawnej zdarzenia, eliminując występujące wątpliwości w tym zakresie – § 14 ust. 1 projektu.

Dookreślono procedurę rozpatrywania uwag i zastrzeżeń wniesionych przez poszkodowanego do treści protokołu – § 16 ust. 1 projektu.

Wskazano adresatów, do których przesyła się zatwierdzone protokoły powypadkowe, co eliminuje wątpliwości jakie w tym zakresie pojawiały się w obecnym stanie prawnym – § 17 ust. 1 projektu.

W projekcie przewidziano zobowiązanie kierownika jednostki organizacyjnej Policji lub komendanta szkoły Policji do informowania kierownika jednostki organizacyjnej Policji – właściwego ze względu na miejsce wypadku – o zawartych w protokole powypadkowym wnioskach i środkach profilaktycznych. Pozwoli to wskazanemu kierownikowi jednostki organizacyjnej na przedsięwzięcie adekwatnych działań, które spowodują zapobieżenie podobnym zdarzeniom wypadkowym w przyszłości – § 20 projektu.

Projekt nie podlega procedurze notyfikacji w rozumieniu przepisów dotyczących notyfikacji norm i aktów prawnych, określonej w przepisach rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 2002 r. w sprawie sposobu funkcjonowania krajowego systemu notyfikacji norm i aktów prawnych (Dz. U. Nr 239, poz. 2039, z późn. zm.). Żaden z podmiotów nie zgłosił zainteresowania pracami nad projektem.

Projekt rozporządzenia nie wymaga przedłożenia właściwym instytucjom i organom Unii Europejskiej lub Europejskiemu Bankowi Centralnemu w celu uzyskania opinii, dokonania konsultacji lub uzgodnienia.

W celu wykonania obowiązku wynikającego z art. 5 ustawy z dnia 7 lipca 2005 r. o działalności lobbingowej w procesie stanowienia prawa (Dz. U. Nr 169, poz. 1414, z późn. zm.) projekt rozporządzenia został umieszczony w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie internetowej Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji.

Projekt regulacji nie jest objęty zakresem prawa Unii Europejskiej.

Źródło: http://bip.mswia.gov.pl/