Kolejne spotkanie szefa BBN ze związkowcami ze służb mundurowych

W piątek, 3 kwietnia br., szef BBN minister Aleksander Szczygło spotkał się z przedstawicielami Federacji Związków Zawodowych Służb Mundurowych. Głównym tematem rozmów była przedstawiona przez MSWiA koncepcja założeń projektu ustawy o emeryturach i rentach dla funkcjonariuszy mundurowych.

Bezpośrednio po spotkaniu odbył się wspólny briefing prasowy szefa BBN oraz uczestniczących w rozmowach przedstawicieli FZZSM. Podczas konferencji Aleksander Szczygło podkreślił, iż było to już kolejne jego spotkanie z przedstawicielami organizacji związkowych dotyczące proponowanej przez MSWiA reformy ustawy emerytalnej służb mundurowych oraz zaznaczył, że Prezydent RP jest głęboko zaniepokojony tego rodzaju pomysłami. Szef BBN powiedział też, iż dotychczasowa polityka kierownictwa resortu spraw wewnętrznych i administracji, sprowadzająca się jedynie do wydłużania okresu służby niezbędnego do zdobycia uprawnień emerytalnych, skutkuje jedynie wyraźnym zwiększeniem ilości odejść funkcjonariuszy. W tym kontekście A. Szczygło wskazał na konieczność nawiązania pomiędzy rządem a związkowcami konstruktywnego dialogu, którego kierownictwo MSWiA jak dotychczas konsekwentnie unika.

                                                                *   *   *

Ocena założeń projektu ustawy o emeryturach i rentach dla funkcjonariuszy służb mundurowych

W dniu 6 marca 2009 r. wicepremier oraz minister spraw wewnętrznych i administracji Grzegorz Schetyna przedstawił nową koncepcję założeń projektu ustawy o emeryturach i rentach dla funkcjonariuszy służb mundurowych.
Poprzednia koncepcja ogłoszona w styczniu 2009 r. wzbudziła wiele kontrowersji w środowisku służb mundurowych, które przeciwko zaproponowanym rozwiązaniom przeprowadziło manifestacje uliczne w Gdańsku, Krakowie oraz Poznaniu.

Najistotniejsze zmiany w obecnych założeniach

•   Zniesienie limitu wieku uprawniającego do przejścia na zaopatrzenie emerytalne. W założeniach styczniowych wiek ten wynosił 55 lat.
•   Podniesienie maksymalnej emerytury do 85% z proponowanych 80% (obecnie 75% ostatniego uposażenia). Według aktualnych rozwiązań emerytura obliczana jest na podstawie ostatniego otrzymywanego uposażenia. Według zaproponowanych w styczniu i marcu założeń emerytura ma być obliczana jako średnia z ostatnich 3 lat służby.
•   W obecnej propozycji wobec funkcjonariuszy, którzy na dzień 1 stycznia 2010 r. będą posiadać co najmniej 15 lat służby, zachowane zostaną w całości obecnie obowiązujące przepisy.
•   Funkcjonariusze pozostający w służbie przed 1 stycznia 2010 r., ale nieposiadający co najmniej 15 lat służby, w ciągu sześciu miesięcy od wejścia w życie ustawy będą mieli prawo wyboru pomiędzy obecnie obowiązującymi przepisami, a rozwiązaniami nowej ustawy, z dwoma wyjątkami w stosunku do obecnych przepisów: podstawą świadczenia będzie średnie uposażenie z ostatnich 3 lat służby oraz nie będzie można zwiększyć wymiaru świadczenia emerytalnego z tytułu inwalidztwa.
•   Funkcjonariuszy przyjętych do służby po 1 stycznia 2010 r. w całości obejmą nowe przepisy ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym.
•    Według proponowanych rozwiązań nie będzie możliwości zwiększenia emerytury z tytułu inwalidztwa w związku ze służbą (obecnie obowiązujące przepisy pozwalają na podniesienie podstawy wymiaru emerytury o 15%, ale nie więcej niż 80%).
•    Wzrost wymiaru świadczenia emerytalnego według marcowej koncepcji zwiększa się o 1,9% rocznie po 25 latach służby, ale nie więcej niż do 85% (przy 35 latach służby). Zgodnie z obecną ustawą po 15 latach służby świadczenie wzrasta o 2,6% do maksymalnie 75%.

Minimalny staż służby – kwestia pozostająca do dyskusji 

Dokonując oceny liczby nowych świadczeń emerytalnych w latach 2001-2008 w przedziałach 15-20 lat; 21-25 lat; powyżej 25 lat (staż służby w procentach) stwierdzić należy, iż według średniej statystycznej najwięcej funkcjonariuszy odchodziło w przedziale 15-20 lat (41,66%) a najmniej powyżej 25 lat (27,83 %).  W przedziale 21-25 lat średnia wynosi 30,50%. Zjawisko to można obserwować analizując poszczególne lata służby . Przykładowo w 2008 r. było to dla grupy 15-20 lat – 40,52%; dla grupy 21-25 lat – 33,74%; dla grupy powyżej 25 lat – 25,74%.

Statystycznie poziom odchodzących w poszczególnych latach dla grupy 15-20 lat był wyrównany (przykładowo w 2008 r. wahał się od 5,36% do 8,57%) z wyraźną tendencją, iż najwięcej odchodzących było pomiędzy 15 i 16 rokiem stażu służby. Według średniej statystycznej z lat 2001-2008 w przedziale 16-20 lat wahania oscylowały pomiędzy 5,69% i 7,26%, a pomiędzy 15 i 16 rokiem stażu służby średnio przyznawano 10,22% nowych świadczeń emerytalnych.  Można też zaobserwować, iż od 2001 r. następował systematyczny spadek odchodzących ze służby. Przykładowo w 2001 r. liczba przyznanych nowych świadczeń emerytalnych wyniosła 15,90%; w 2004 r. – 12,65%; w 2008 r. 7,17%.

Proponowane przez rząd zmiany mogą zachwiać powyższą tendencją spadkową i prawdopodobnie spowodują jej wzrost co najmniej do średniej z 2001 r. Aby ograniczyć ilość spodziewanych odejść ze służby należałoby rozważyć możliwość przyjęcia dla nowo przyjmowanych funkcjonariuszy ograniczenia minimalnego stażu służby uprawniającego do świadczeń emerytalnych do poziomu 20 lat.

Sprawą dyskusyjną jest także istniejący w nowych założeń zapis dotyczący pełniących służbę funkcjonariuszy, którzy przed 1 stycznia 2010 r. nie nabyli uprawnień emerytalnych, a podejmą decyzję o pozostaniu w dotychczasowym systemie. W tym przypadku propozycja wypłaty świadczenia z ostatnich 3 lat jest odmienna od zasad na jakich funkcjonariusze przyjmowali się do służby, tj. naliczanie świadczenia emerytalnego z ostatniego uposażenia. W materiałach MSWiA nie ma przedstawionego żadnego finansowego ani społecznego uzasadnienia dla wprowadzenia wspomnianego 3 letniego okresu.

Ta sama uwaga dotyczy również braku możliwości zwiększenia wymiaru świadczenia emerytalnego tych funkcjonariuszy z tytułu orzeczenia inwalidztwa w związku ze służbą. Funkcjonariusz, który doznał uszczerbku na zdrowiu w związku z wykonywaniem swoich obowiązków służbowych i nie jest w stanie wykonywać swoich zadań, powinien mieć zapewnioną opiekę państwa, także poprzez zagwarantowanie godziwych warunków utrzymania.

źródło: www.bbn.gov.pl