ZWIĄZKOWCY ZARZUCAJĄ USTAWIE O POLICJI NIEZGODNOŚĆ Z KONSTYTUCJĄ


Związkowcy kwestionują obowiązek powiadamiania przełożonego o pracy małżonka w firmie detektywistycznej Policjanci na każde wezwanie przełożonego muszą składać oświadczenie majątkowe. Funkcjonariusze innych służb mogą być przyjmowani do pracy w policji, odwrotnie jest to niemożliweZdaniem Janusza Kaczmarka, ministra spraw wewnętrznych i administracji, priorytetem uchwalonej ustawy o policji było zwiększenie dyscypliny i ograniczenie korupcji wśród funkcjonariuszy.Zgodnie z obowiązującymi przepisami policjant nie może zostać powołany na stanowisko komendanta głównego policji.Dla porównania szefem Sztabu Generalnego zawsze jest oficer, a nie cywil, a komendantem Straży Pożarnej jest oficer pożarnictwa.Ostatnia nowelizacja ustawy policyjnej ograniczyła nasze uprawnienia – mówi Antoni Duda, przewodniczący Zarządu Głównego Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego Policjantów.
Związek skierował właśnie do Trybunału Konstytucyjnego wniosek o stwierdzenie niezgodności z konstytucją niektórych przepisów ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 roku o Policji (Dz.U. z 2002 r. nr 7, poz. 58 z późn. zm.).

Komendant w cywilu

Według konstytucjonalisty prof. Jerzego Paśnika, art. 5 ust. 3 ustawy o policji umożliwiający powołanie cywila na stanowisko komendanta głównego policji narusza zasadę poprawnej legislacji. Ustawa o policji wprowadza bowiem dwoistość rozwiązań legislacyjnych regulujących status komendanta. Eksperci zwracają uwagę, że stanowisko komendanta głównego policji jako kierownika centralnego urzędu administracji rządowej jest określone w ustawie z dnia 24 sierpnia 2006 r. o państwowym zasobie kadrowym i wysokich stanowiskach państwowych (Dz.U. nr 170, poz. 1217 z późn. zm.). W konsekwencji policjanci nie będący przecież pracownikami służby cywilnej zostali z mocy ustawy wyłączeni z możliwości objęcia niektórych stanowisk.
– Wprawdzie przepisy nie określają wymogów stawianych kandydatowi na takie stanowisko, ale nakazują, aby także szef policji spełniał warunki stawiane policjantom pod względem wykształcenia, kwalifikacji zawodowych i stażu służby. Takie same wymogi muszą spełniać policjanci powoływani na stanowiska komendantów i inne stanowiska służbowe – dodaje prof. Jerzy Paśnik.

Wykluczające się ustawy

Równocześnie obie ustawy o policji i zasobie kadrowym wykluczają się. Stosowanie przepisów ustawy o zasobie kadrowym czyni niekonstytucyjnymi zapisy ustawy o policji, które określają zakres delegacji dla ministra właściwego do spraw wewnętrznych dotyczący kwalifikacji kandydata policjanta na stanowisko komendanta głównego policji. Natomiast potraktowanie ustawy o policji jako rozwiązania wyjątkowego w stosunku do ustawy o zasobie kadrowym powoduje niemożność powołania na stanowisko komendanta głównego policji osoby niebędącej uprzednio policjantem.
Związkowcy skarżą także znowelizowany przepis art. 62 ust. 2 ustawy o policji, który nakazuje policjantowi składanie oświadczenia majątkowego przy nawiązaniu i rozwiązaniu stosunku służbowego, corocznie i na każde żądanie przełożonego. Przy czym uzasadnienie nie podaje jakichkolwiek argumentów przemawiających za zasadnością rozszerzenia zakresu obowiązku składania oświadczenia. Nie negując samej celowości tego obowiązku, wskazać należy, że nowy przepis nie konkretyzuje przesłanek, na podstawie których uprawniony przełożony będzie mógł żądać od policjanta złożenia oświadczenia majątkowego – dodaje Antoni Duda.
Związkowcy kwestionują również obowiązek powiadamiania przełożonego w terminie 14 dni od rozpoczęcia przez współmałżonka lub zstępnego pracy w firmie świadczącej usługi detektywistyczne lub ochrony osób i mienia oraz o objęciu w niej akcji lub udziałów. Policjant ma także zawiadomić przełożonego o fakcie bycia wykonawcą, w rozumieniu prawa zamówień publicznych, usług lub prac na rzecz organów i jednostek nadzorowanych i podległych MSWiA wykonywanych przez małżonka policjanta lub osoby pozostające z nim we wspólnym gospodarstwie domowym. Zdaniem Antoniego Dudy każda taka sytuacja mogąca być związana z konfliktem interesu powinna być rozpatrywana indywidualnie.
– I chociaż konieczne są przepisy antykorupcyjne, to nie można jednak uznać zaskarżonego przepisu za środek do osiągnięcia założonego przez ustawodawcę celu – uzupełnia Antoni Duda. Dodatkowo związkowcy podkreślają, że obowiązek przekazywania informacji o rodzinie drastycznie ingeruje w sferę prywatności osób trzecich.

Zmiana formacji

Zgodnie z art. 25a ust. 1 ustawy o policji funkcjonariusz Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Wywiadu Wojskowego, Służby Kontrwywiadu Wojskowego lub Centralnego Biura Antykorupcyjnego może na własną prośbę przenieść się do służby w policji. Dzięki takiemu zapisowi funkcjonariuszom wymienionych wyżej służb nie trzeba wypłacać odpraw, mają ponadto zachowaną ciągłość służby i gwarancję uzyskanych w niej kwalifikacji.Jednocześnie jednak inne postanowienia tej ustawy ani też przepisy pragmatyczne ustaw regulujących stosunek służbowy innych funkcjonariuszy niż policjanci nie przewidują odwrotnej sytuacji. W praktyce oznacza to brak możliwości przejścia policjanta na własną prośbę do jednej z powyższych formacji – mówi prof. Jerzy Paśnik. 

Uchwała Nr 116/IV/2007
Zarządu Głównego NSZZ Policjantów

             Zarząd Główny NSZZ Policjantów postanawia z dniem 2 kwietnia 2007 roku zawiesić akcję protestacyjną, prowadzoną od dnia 15 maja 2006 roku na podstawie Uchwały Nr 101/IV/2006 .Zdaniem ZG NSZZ P ustały bezpośrednie przyczyny, które były powodem protestu. Za zawieszeniem protestu przemawia fakt przyjęcia przez Sejm RP ustawy o ustanowieniu programu modernizacji Policji i innych służb mundurowych MSWiA w latach 2007-2009. Ponadto w wyniku sporu zbiorowego doszło do nawiązania dialogu oraz zawarcia porozumienia uwzględniającego stanowisko Związku w sprawie podwyżki płac policjantów w roku 2007.
  
                                                 UZASADNIENIE

             W dniu 10 maja 2006 roku na podstawie uchwały Nr 101/IV/2006 Zarząd Główny NSZZ Policjantów podjął decyzję o odwieszeniu – z dniem 15 maja 2006 r. – akcji protestacyjnej zawieszonej w dniu 3 lutego 2004 roku. Powodem odwieszenia akcji były wówczas:
 
 brak realizacji porozumienia przewidującego zrównanie płac i świadczeń ustawowych funkcjonariuszy Policji z żołnierzami zawodowymi MON oraz innych podobnych umów społecznych;

 brak rozporządzenia płacowego obejmującego regulację płac policjantów od 1 stycznia 2006 roku;

 nieprzedstawienie Związkowi projektu ustawy o modernizacji służb państwowych (w tym Policji) w latach 2007-2009 wraz z gwarancjami rządowymi jej wprowadzenia w życie od 1 stycznia 2007 roku.

           W ramach prowadzonej akcji protestacyjnej z dniem 15 maja 2006 roku oflagowano siedziby jednostek Policji i organów statutowych NSZZ Policjantów. Natomiast 12 lipca 2006 roku miała miejsce ogólnopolska manifestacja, w której uczestniczyli przedstawiciele NSZZ Policjantów oraz innych związków reprezentujących funkcjonariuszy i pracowników służb mundurowych MSWiA i Ministerstwa Sprawiedliwości.
11 stycznia 2007 roku Zarząd Główny NSZZ Policjantów wszczął spór zbiorowy z Ministrem Spraw Wewnętrznych i Administracji i Komendantem Głównym Policji, żądając podjęcia rozmów i uzgodnienia ze Związkiem warunków i zasad podziału środków finansowych przeznaczonych na uposażenia dla policjantów w roku 2007 wynikających ze wzrostu wielokrotności kwoty bazowej stanowiącej przeciętne uposażenie policjantów z 2,03 na 2,18. Spór zbiorowy był protestem wobec przedstawienia przez Komendanta Głównego Policji M. Bieńkowskiego w dniu 2 lutego 2007 r. bez konsultacji „wytycznych” w sprawie podziału środków z ustawy o modernizacji jedynie na dodatki służbowe i funkcyjne.
12 stycznia 2007 roku Sejm RP uchwalił ustawę o ustanowieniu „programu modernizacji Policji, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej i Biura Ochrony Rządu w latach 2007-2009”. Zgodnie z załącznikiem nr 4 do tej ustawy, w dniu 16 stycznia 2007 roku Rada Ministrów wydała rozporządzenie, w myśl którego wielokrotność kwoty bazowej stanowiącej przeciętne uposażenie policjantów ustalono na 2,18. Dnia 13 lutego 2007 roku doszło do spotkania Federacji Związków Zawodowych Służb Mundurowych z Ministrem SWiA Januszem Kaczmarkiem a następnie w dniu 6 marca 2007 roku doszło do zawarcia porozumienia między Komendantem Głównym Policji a NSZZ Policjantów, kończącego spór zbiorowy. W ramach porozumienia ustalono, iż warunki otrzymywania uposażenia zasadniczego oraz dodatków do uposażenia określi rozporządzenie MSWiA, które zostało pozytywnie zaopiniowane przez Związek i przewiduje wzrost mnożnika kwoty bazowej dla policjantów o 0,08 kwoty bazowej. Pozostałe środki zostaną przeznaczone na stały wzrost dodatków służbowych i funkcyjnych, a uzgodnienie zasad ich podziału nastąpi z zakładowymi organizacjami związkowymi NSZZ Policjantów. W dniu 23 marca 2007 roku Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji podpisał rozporządzenie w uzgodnionej wersji i opublikowane w Dzienniku Ustaw Nr 53 z dnia 28 marca 2007 poz. 357.
Fakt nawiązania dialogu między kierownictwem MSWiA i KGP a NSZZ Policjantów, zasadnym jest zawieszenie akcji protestacyjnej. Równocześnie należy zwrócić uwagę, iż pomimo uprzednio składanych deklaracji i zawieranych porozumień do chwili obecnej nie doszło do zrównania świadczeń ustawowych policjantów i żołnierzy zawodowych MON oraz funkcjonariuszy Straży Granicznej. Drastyczna różnica w wysokości świadczeń występuje w zakresie dodatku na budownictwo mieszkaniowe, ujednolicenia w ramach MSWiA wymaga też kwota dopłaty do wypoczynku.
            W związku z zawieszeniem protestu do odwołania zdjęte zostają flagi związkowe z budynków siedzib Policji i organów statutowych NSZZ Policjantów.
Uchwała wchodzi w życie z dniem 2 kwietnia 2007 r.

    Wiceprzewodniczący                                                Przewodniczący
   ZG NSZZ Policjantów                                           ZG NSZZ Policjantów

       Adam Chyliński                                                     Antoni Duda