Uproszczone procedury w sprawie zbiórek publicznych

Zgodnie z projektem, w sytuacjach, gdy datki zebrane podczas zbiórek będą miały być wykorzystane poza granicami państwa, stowarzyszenia, fundacje i inne organizacje pożytku publicznego, a także specjalnie powołane komitety, tak jak dotychczas złożą wniosek o wydanie pozwolenia do Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji, ale resort nie będzie już zwracał się o opinię do ministra spraw zagranicznych i ministra finansów.

Projekt założeń projektu ustawy o zmianie ustawy z 15 marca 1933 roku o zbiórkach publicznych można znaleźć w Biuletynie Informacji Publicznej MSWiA.

Obecnie trwają uzgodnienia międzyresortowe oraz konsultacje społeczne w sprawie projektu.

Przypomnijmy dodatkowo, że pozwolenie na przeprowadzenie zbiórki publicznej na obszarze gminy lub jej części wydaje wójt, burmistrz lub prezydent miasta. W przypadku akcji tego rodzaju na terenie powiatu lub jego części większej niż jedna gmina właściwy jest starosta. Gdy zbiórka ma być przeprowadzona na obszarze województwa lub jego części przekraczającej jeden powiat, decyzję administracyjną wydaje marszałek województwa. Działanie na obszarze większym niż jedno województwo wymaga pozwolenia ministra spraw wewnętrznych i administracji. Zgoda szefa MSWiA jest też potrzebna, gdy zebrana pomoc finansowa lub rzeczowa ma być wykorzystana za granicą.

Idea zbiórki publicznej nie może być sprzeczna z prawem i powinna uwzględniać przede wszystkim cele religijne, państwowe, oświatowe, zdrowotne, kulturalno-społeczne lub społeczno-opiekuńcze.

W ciągu miesiąca od zakończenia zbiórki należy złożyć sprawozdanie do urzędu, który udzielił pozwolenia na jej przeprowadzenie. Termin ten jest jednakowy dla wszystkich organizacji i niezależny od czasu trwania zbiórki (jeden tydzień, miesiąc, czy rok).

Sprawozdanie powinno zawierać nazwę i siedzibę przeprowadzającego zbiórkę publiczną, nazwę urzędu, który wydał pozwolenie oraz datę i numer pozwolenia. Musi się w nim znaleźć także m.in. kwota zebranych pieniędzy w podziale na poszczególne formy zbiórki publicznej (np. konto, skarbony), informacje o pomocy w naturze (np. żywność), koszty przeprowadzenia zbiórki oraz dane dotyczące realizacji celu zbiórki (sposób rozdysponowania pomocy).

Jeżeli zebrane datki i dary rzeczowe nie zostały wykorzystane w czasie trwania zbiórki, organizator powinien poinformować instytucję, która wydała pozwolenie o pozostałych środkach oraz o sposobie i terminie ich rozdysponowania.

W każdej chwili wydający pozwolenie może skontrolować zgodność prowadzonej zbiórki publicznej i sposób wydatkowania datków z pozwoleniem. Może też sprawdzić czy przestrzegane są warunki i metody prowadzenia zbiórki.

Średnio w ciągu roku minister spraw wewnętrznych i administracji wydaje ponad 150 pozwoleń na przeprowadzenie zbiórek publicznych.