tytul_zwiazek
tytul_zwiazek
logo_forum
Statystki odwiedzin
OkresWizytOdsłon
Dziś 7 35
Wczoraj 282 926
Ostat tydzień 2457 6445
Ostat. dwa tyg. 4573 12486
Ostat. miesiąc 9892 28592
Ostatni rok 105521 243102
Razem 1946384 4216895
Ustawa o Policji - weryfikacja postaw - projekt

                                                       Informacja
              dot, projektowanej metody pracy operacyjnej - weryfikacji postaw

Zwiększanie skuteczności wykrywania nieuczciwych policjantów wiąże się wprost z misją zawodu policjant oraz oczekiwaniami społecznymi co do podnoszenia poziomu efektywności
pracy Policji oraz profesjonalnej, uczciwej służby jej funkcjonariuszy.

Strukturalnym elementem tworzonego w Policji systemu antykorupcyjnego jest Biuro Spraw Wewnętrznych KGP, które powinno być wyposażone w ofensywne rozwiązania prawne umożliwiające podniesienie poziomu efektywności procesu wykrywczego.

Aktualnie obowiązujące instrumentarium prawne nie gwarantuje skuteczności działania BSW w sytuacjach, w których dostępnymi metodami nie można uzyskać materiału dowodowego.

Należą do nich sprawy z niechlubnej strony „praktyki policyjnej", które nie są zgłaszane przez „pokrzywdzonych", np. sprawy związane z kradzieżą przedmiotów z miejsc zdarzeń, okradaniem dilerów narkotyków, prostytutek lub sutenerów, złodziei, czy też ich pobić przez policjantów, czy wreszcie bezczynność procesowa. W tego typu sprawach, mimo wiedzy o zjawisku, obowiązujące metody pracy operacyjnej nie przynoszą e
fektów, z uwagi na zmowę obu stron (policjant/przestępca lub zdecydowaną przewagę policjanta (wiarygodność), jako stróża prawa.

W tych szczególnych sprawach zastosowanie nowych, niekonwencjonalnych, proaktywnych metod pracy przyniosłoby wymierne rezultaty.
Po rozpoznaniu możliwości stosowania weryfikacji, można by stosować tę metodę:
• nieprawidłowości w toku kontroli drogowych
• wadliwe wykonywanie czynności służbowych w miejscu zdarzenia
• fałszowanie dokumentacji
• traktowanie osób zatrzymanych niezgodnie z przepisami
• okradanie osób zatrzymanych, zwłaszcza nietrzeźwych
• nie podejmowanie czynności służbowych
• przywłaszczanie rzeczy znalezionych
• ujawnianie informacji niejawnych
Przyczynkiem do rozszerzenia spectrum metod działania BSW są pozytywne doświadczenia innych Policji, min. komórki spraw wewnętrznych Departamentu Policji Nowego Jorku (IAB NYPD) w zwalczaniu przestępczości we własnych szeregach. Dzięki wyposażeniu tamtejszego „BSW" w nowe metody działania, w tym „test integracji" (integralność zachowań z zasadami, procedurami, przepisami, celami obowiązującymi w służbie) pozwalającego na pełny monitoring działań funkcjonariuszy na służbie, znacząco zmniejszyła się przestępczość w policji nowojorskiej i wzrosła jakość jej pracy.

Inspirowany dobrą praktyką policji nowojorskiej, która szczyci się wysokim poziomem skuteczności w walce z przestępczością, w tym z przestępczością we własnych szeregach, jak również innymi naruszeniami prawa Komendant Główny Policji decyzją nr 643 z dnia 15 listopada 2006 r. powołał zespół do opracowania projektu rozwiązań prawnych umożliwiających stosowanie proaktywnej metody weryfikowania uczciwości kadr Policji.
Zespół zakończył prace w I kwartale br.

W wyniku prac zespołu wypracowano projekt ustawowych rozwiązań prawnych, umożliwiający stosowanie nowej metody, którą nazwano weryfikacją postaw policjantów.

Problematyka ta była również przedmiotem prac panelowych w dniu 26 czerwca br. Podczas konferencji pt. „Kierunki działań antykorupcyjnych w organach administracji państwowej".
Dzięki upublicznieniu idei testów weryfikacji dopracowano brzmienie projektu art. 19c ustawy o Policji (projekt został przekazany do Biura Prawnego KGP pismem l.dz. Da-1493/07 z dnia 11.07.07). Polegałyby one na wyposażeniu centralnego organu Policji w rozwiązanie prawne pozwalające na ofensywne, efektywniejsze zapobieganie i ściganie przestępczości w Policji.

Za wyznaczniki wprowadzenia nowej metody przyjęto następujące przesłanki:

1. Konieczność podnoszenia poziomu świadomości policjantów o obowiązku działania
zgodnie z przepisami i procedurami, co bezsprzecznie będzie miało wpływ na wzrost profesjonalizmu i uczciwości w działaniach kadr Policji.

2. Zmienianie mentalności środowiska policyjnego w wymiarze pełnej transparentności
działań jej funkcjonariuszy.

3. Oczekiwania społeczne dotyczące profesjonalnego, w tym uczciwego wykonywania zadań przez Policję (przykłady prowokacji stosowanych przez dziennikarzy w stosunku do policjantów, obnażają słabe punkty formacji (ludzkie działanie), a niekiedy ośmieszają ją. Każde niezgodne z prawem zachowanie funkcjonariusza jest piętnowane przez opinię publiczną oczekującą od tej grupy zawodowej wyższych standardów etycznych oraz skutecznego radzenia sobie z negatywnymi zjawiskami w służbie w ramach własnych rozwiązań.

Istotą weryfikacji byłoby uczestniczące sprawdzenie działań policjantów (ich postawy zawodowej) - podejrzewanych o popełnienie przestępstwa - w symulowanych zdarzeniach lub naturalnych sytuacjach wymagających podjęcia czynności służbowych. Zachowania funkcjonariuszy, ich decyzje byłyby monitorowane z zastosowaniem środków techniki operacyjnej lub weryfikowane w bezpośrednim kontakcie.

Metodę można by zastosować w wypadku uzasadnionego przypuszczenia popełnienia umyślnego przestępstwa ściganego z oskarżenia publicznego przez funkcjonariusza Policji w związku z pełnieniem obowiązków służbowych (osobę pełniącą funkcję publiczną w związku z pełnioną funkcją). Policja mogłaby dokonać weryfikacji jego zachowań przez poddanie go próbie w warunkach wykreowanych zdarzeń wyczerpujących znamiona tego lub podobnego typu czynu zabronionego, stwarzających możliwość popełnienia przestępstwa. Weryfikacja mogłaby dotyczyć wszystkich czynów zabronionych, z wyjątkiem tych, gdzie stosowanie metody mogłoby bezpośrednio narazić osoby weryfikowane lub osoby trzecie na utratę życia lub zdrowia (zastrzeżenie to nie dotyczy osób przeprowadzających weryfikację).

Metoda ta mogłaby być stosowana, gdy inne środki okazałyby się bezskuteczne albo zachodziłoby wysokie prawdopodobieństwo, że będą nieskuteczne lub nieprzydatne. W czasie przeprowadzania weryfikacji niedopuszczalne byłoby stosowanie przemocy lub groźby bezprawnej.

Stosowanie metody powinno spowodować zwiększenie identyfikacji nieuczciwych policjantów, ale przede wszystkim oddziaływać prewencyjnie, wpływając na zachowania funkcjonariuszy, a w konsekwencji zmianę ich postaw etycznych, podniesienie poziomu uczciwości i jakości pracy.


Proponowane brzmienie art. 19 c ustawy o Policji.

uwzględniające zmiany omawiane podczas panelu roboczego w ramach konferencji pt. „Kierunki działań antykorupcyjnych w organach administracji państwowej", zorganizowanej przez PPBW, AE w Poznaniu oraz przy udziale BSW KGP w dniach 25-27.06.2007 r. oraz uwagi zgłoszone przez Departament Prawny MSWiA w piśmie l.dz. DP-I-161/07/JP z dnia 31.05.2007 r.


„Art. 19c

1. Jeżeli zachodzi uzasadnione przypuszczenie popełnienia przez funkcjonariusza Policji w związku z pełnieniem obowiązków służbowych umyślnego przestępstwa ściganego z oskarżenia publicznego, czynności operacyjno-rozpoznawcze Policji mogą polegać na weryfikacji jego zachowania przez poddanie go próbie w warunkach wykreowanych zdarzeń mogących wyczerpywać znamiona tego lub podobnego typu czynu zabronionego, stwarzających możliwość popełnienia przestępstwa lub wykroczenia.

2. Wykreowane zdarzenia, o których mowa w ust. 1, mogą obejmować wszystkie czyny zabronione z wyjątkiem tych, których popełnienie może bezpośrednio narazić osoby weryfikowane lub osoby trzecie na utratę życia lub zdrowia, z wyłączeniem osób przeprowadzających weryfikację.

3. Weryfikację przeprowadza się, gdy inne środki okazały się bezskuteczne albo zachodzi wysokie prawdopodobieństwo, że będą nieskuteczne lub nieprzydatne.

4. W czasie przeprowadzania weryfikacji niedopuszczalne jest stosowanie przemocy lub groźby bezprawnej.

5. Weryfikacja podlega niejawnej rejestracji za pomocą urządzeń służących do rejestracji obrazu lub dźwięku.

6. Sąd okręgowy, właściwy miejscowo ze względu na siedzibę wnioskodawcy, może zarządzić weryfikację na pisemny wniosek Komendanta Głównego Policji lub upoważnionego przez Komendanta Głównego Policji kierownika komórki organizacyjnej Komendy Głównej Policji właściwej do wykrywania i ścigania przestępstw popełnionych przez policjantów złożony po uzyskaniu pisemnej zgody Prokuratora Generalnego.

7. Wniosek wymieniony w ust. 6, zawiera uzasadnienie oraz opis planowanej weryfikacji i jest rozpoznawany przez sąd okręgowy z uwzględnieniem przepisów dotyczących przekazywania, przechowywania, udostępniania informacji niejawnych, oraz odpowiednich przepisów wydanych na podstawie art. 181 § 2 Kodeksu postępowania karnego.

8. Weryfikację, zarządza się postanowieniem na okres nie dłuższy niż 3 miesiące. Sąd okręgowy może na pisemny wniosek Komendanta Głównego Policji lub upoważnionego przez Komendanta Głównego Policji kierownika komórki o0rganizacyjnej, jednorazowo przedłużyć stosowanie weryfikacji na okres nie dłuższy niż kolejne 3 miesiące.

9. W stosunku do danej informacji uzasadniającej podejrzenie popełnienia przestępstwa, o którym mowa w ust. 1, weryfikację w oznaczonej w postanowieniu sądu liczbie prób, wolno przeprowadzić tylko raz. 

10. W przypadku uzyskania dowodów:
1) pozwalających na wszczęcie postępowania karnego, wszystkie materiały zgromadzone podczas stosowania weryfikacji przekazuje się prokuratorowi okręgowemu. W postępowaniu przed sądem, w odniesieniu do tych materiałów, stosuje się odpowiednio przepisy art. 393 § 1 zdanie pierwsze Kodeksu postępowania karnego;
2) materiały, o których mowa w pkt 1, mogą być wykorzystane w postępowaniu dyscyplinarnym, niezależnie od toczącego się postępowania karnego;
3) art. 19a ust. 8 stosuje się odpowiednio.

11. Osobę poddaną weryfikacji informuje się na piśmie o pozytywnym dla niej wyniku w terminie do 3 miesięcy od jej zakończenia.

12. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości, określi, w drodze rozporządzenia, sposób przeprowadzania i dokumentowania weryfikacji oraz przekazywania, przetwarzania i niszczenia materiałów uzyskanych podczas jej przeprowadzania, uwzględniając potrzebę zapewnienia niejawnego charakteru podejmowanych czynności i uzyskanych materiałów, a także wzory stosowanych druków i rejestrów oraz katalog osób uprawnionych do przeprowadzania weryfikacji.

13. Nie popełnia przestępstwa, przestępstwa skarbowego, wykroczenia, wykroczenia skarbowego kto będąc do tego uprawnionym:
1) przeprowadza weryfikację;              
2) poleca przeprowadzenie weryfikacji;
3) udziela pomocy w przeprowadzeniu weryfikacji;
4) kieruje przeprowadzeniem weryfikacji.".

                                                 UZASADNIENIE

Mając na względzie konieczność skuteczniejszego niż dotąd przeciwstawienia się rosnącej liczbie przestępstw oraz innych poważnych naruszeń dyscypliny służbowej jakich dopuszczają się policjanci podczas i w związku z pełnieniem obowiązków służbowych, a także w trosce o podnoszenie standardów etyczno-moralnych i profesjonalizmu policyjnej służby pełnionej na rzecz Państwa i jego obywateli, proponuje się wprowadzenie stosownej zmiany w ustawie z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji.

Zmiana ta polega na wyposażeniu centralnego organu Policji w nowe, w swej istocie ofensywne rozwiązanie prawne, unormowane w art. 19c, które w założeniu ma umożliwić bardziej efektywne zapobieganie i wykrywanie przestępczości oraz innych negatywnych zjawisk wśród policjantów.

Policja stanowi niezwykle istotny element w strukturze organów państwowych realizujących zadania w zakresie ochrony bezpieczeństwa ludzi oraz utrzymania bezpieczeństwa i porządku publicznego, przeto z uwagi na szczególną misję społeczną jej funkcjonariusze powinni spełniać wysokie standardy etyczno-moralne. Policja jako instytucja podejmuje stosowne działania zmierzające do utrzymania tych wysokich standardów, i jest żywotnie zainteresowana samodzielnym ujawnianiem oraz eliminowaniem ze swych szeregów tych policjantów, którzy wbrew rocie złożonego ślubowania, sprzeniewierzyli się zasadom uczciwości zawodowej i pilnego przestrzegania prawa. Chodzi tu nie tylko o popełnienie przestępstwa ale także o inne poważne naruszenia dyscypliny służbowej,  godzące w prawidłowość funkcjonowania i w dobre imię Policji, a często także w prawnie chronione dobra osób przebywających na terenie RP.

Zjawisko przestępczości w Policji, jak w każdej grupie społecznej, jest faktem i chociaż ma ono charakter marginalny to jednak dane statystyczne Komendy Głównej Policji za lata 2001 - 2006 wskazują, na tendencję wzrostową. Przykładowo w okresie tym liczba przestępstw popełnionych przez policjantów wzrosła pięciokrotnie, a liczba policjantów popełniających je - czterokrotnie. O skali zjawiska można mówić jedynie na podstawie wyników działań wykrywczych podejmowanych przez Biuro Spraw Wewnętrznych KGP i Prokuraturę. W okresie od 01 stycznia 1999 r. do 31 marca 2007 r. policjantom przedstawiono 6778 zarzutów przestępstw, których zdecydowana większość dotyczyła korupcji. Dane te odzwierciedlają jedynie przypadki ujawnione. Należy się jednak spodziewać w tym obszarze wysokiej tzw. ciemnej liczby, czyli wielu przypadków przestępstw nieujawnionych na co, nie bez wpływu pozostaje fakt, że czyny te są popełniane przez osoby, które z założenia znakomicie orientują się w metodach oraz taktyce i technice wykrywania przestępstw. Należy podkreślić, że szkodliwość społeczna naruszeń prawa przez policjantów, a więc osoby powołane m.in. do ścigania przestępstw i ich sprawców jest wybitnie wysoka i jakościowo zupełnie różna od nawet podobnych naruszeń, dokonywanych przez inne osoby.

Konieczność wprowadzenia przedmiotowego rozwiązania prawnego do ustawy o Policji jest podyktowana potrzebą zwiększenia skuteczności działań zarówno prewencyjnych jak i eliminujących przestępczość w Policji, gdyż aktualnie obowiązujące rozwiązania prawne w praktyce są częstokroć niewystarczające. Za takowe należy uznać np. rozwiązanie zawarte w art. 19a ustawy o Policji. Przepis ten bowiem wskazuje, że niejawne działania w ramach tzw. kontroli operacyjnej mogą być podejmowane jedynie w razie uzyskania informacji o przestępstwach wyszczególnionych w art. 19 ustawy o Policji. Określony tym przepisem zamknięty katalog przestępstw jest zbyt wąski, gdyż nie uwzględnia on przestępstw ściśle powiązanych ze specyfiką służby w Policji, przez co w wielu wypadkach czyni tę kontrolę narzędziem nieprzydatnym. Poprzestanie jedynie na poszerzeniu katalogu przestępstw w ramach art. 19 nie spełni zakładanych celów w zakresie ścigania wszelkich przestępstw popełnianych w służbie lub w związku z nią, dlatego niezbędne jest wprowadzenie instrumentu prawnego, który będzie pozwalał na kreowanie różnorodnych sytuacji wymagających od kontrolowanego funkcjonariusza profesjonalnych zachowań, zgodnych z prawem oraz zasadami etyki i dyscypliny zawodowej oraz na bieżąceich monitorowanie.

Propozycja brzmienia art. 19c została opracowana przez grupę funkcjonariuszy z Komendy Głównej Policji i Wyższej Szkoły Policji w Szczytnie - wyznaczonych decyzją nr 643 Komendanta Głównego Policji z dnia 15 listopada 2006 r. w sprawie powołania zespołu do opracowania projektu rozwiązań prawnych umożliwiających stosowanie proaktywnej metody weryfikowania uczciwości kadr Policji. W wyniku prac zespołu opracowano nową niezwykle potrzebną i w założeniu skuteczną metodę pracy operacyjnej, w części wzorowaną na znakomicie sprawdzających się w praktyce rozwiązaniach amerykańskich, nazwaną na potrzeby projektu weryfikacją postawy zawodowej policjanta. Metoda ta pomimo iż może być postrzegana w kategoriach prowokacji to jednak nie może być za taką uznawana, chociażby z tego powodu, że symulowana sytuacja w żaden sposób nie będzie mogła wymuszać popełnienia przestępstwa lub innego naruszenia prawa przez osobę, wobec której będzie ona stosowana. Co najwyżej mieści się ona w kategoriach aktywnego stwarzania możliwości popełnienia przestępstwa lub innego naruszenia prawa przez policjanta poddawanego weryfikacji ale za każdym razem to on będzie podejmował decyzję odnośnie swojej reakcji na wykreowaną sytuację, biorąc na swoje barki ciężar odpowiedzialności za wynikające z jego zachowania bezprawne działania lub zaniechania podczas lub w związku z czynnościami służbowymi. Swoiste w tym zakresie gwarancje zawiera projektowany ust 4 art. 19c, zabraniający stosowania wobec weryfikowanego przemocy lub groźby bezprawnej. 

Ideą, która ma zawsze przyświecać stosowaniu nowej metody jest sprawdzenie czy funkcjonariusz działa zgodnie z prawem podczas wykonywania przez niego czynności służbowych, a nie nakłanianie go do przestępstwa czy innych naruszeń prawa. Istotą nowego rozwiązania jest więc stworzenie możliwości uczestniczącego sprawdzenia, jaką postawę zawodową przyjmą policjanci w wykreowanych sytuacjach, podobnych do tych w jakich, zgodnie z wiarygodnymi informacjami, popełniają przestępstwa umyślne ścigane z oskarżenia publicznego.

Weryfikacja postawy funkcjonariusza Policji przy zastosowaniu nowego instrumentu prawnego może być przeprowadzona wyłącznie w razie istnienia uzasadnionego przypuszczenia, że w związku z pełnieniem obowiązków służbowych popełnił on umyślne przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego. Przypuszczenie to musi być uzasadnione, a więc poparte (udokumentowane) danymi, które czynią popełnienie tego przestępstwa prawdopodobnym - w stopniu nie pozwalającym na zaniechanie dalszej ich weryfikacji, a jednocześnie nie dającym jeszcze podstaw do wszczęcia śledztwa. Ustawowy wymóg istnienia podstawy faktycznej do podjęcia działań na podstawie art. 19 c wskazuje, że weryfikacja nie będzie mogła być stosowana wobec policjantów, co do których brak jest danych uzasadniających przypuszczenie, że popełnili oni umyślne przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego w związku z pełnieniem obowiązków służbowych - co ma zapobiegać przypadkom niezasadnego arbitralnego jej stosowania, - np. służącego doraźnym celom kadrowym czy dyscyplinarnym. Co do zasady sam fakt wszczęcia śledztwa na podstawie informacji uzasadniających podejrzenie popełnienia rzeczonego przestępstwa przez funkcjonariusza Policji nie powinien automatycznie przesądzać o wdrożeniu weryfikacji jego postawy. Prowadzenie weryfikacji w toku i na potrzeby danego śledztwa będzie niedopuszczalne, gdyż z uwagi na jej istotę nie może ona stanowić instrumentu przydatnego (nadającego się) do stwierdzenia faktów będących przyczyną tego śledztwa i pozwalających rozstrzygnąć o przedmiocie procesu karnego. Nic nie będzie jednak stało na przeszkodzie, aby weryfikacja postawy funkcjonariusza Policji była przeprowadzana po umorzeniu prowadzonego przeciwko niemu śledztwa w oparciu o założenie, że podstawa faktyczna wdrożenia weryfikacji jest szersza niż podstawa wszczęcia postępowania przygotowawczego, co pozostaje w zgodzie z zasadą wyrażoną w art. 19c ust. 3, w myśl której weryfikację przeprowadza się, gdy inne środki okazały się nieskuteczne. Pomimo odrębności i samodzielnego charakteru podstawy faktycznej przeprowadzenia weryfikacji, nie można a priori zakładać, że czynności operacyjno rozpoznawcze i procesowe w ramach śledztwa wszczętego na bazie tych samych informacji będą nieskuteczne lub nieprzydatne.  Należy jednak podkreślić, że te same dane stanowiące podstawę wszczęcia postępowania przygotowawczego nie mogą stać się podstawą przeprowadzenia weryfikacji po umorzeniu śledztwa wobec stwierdzenia okoliczności, że konkretny policjant nie popełnił przestępstwa.

Inaczej rzecz się ma w razie umorzenia postępowania z uwagi na brak dostatecznych dowodów - z jednej strony nie pozwalających na wykluczenie sprawstwa, a drugiej – na wniesienie oskarżenia - dopiero wówczas będą istniały podstawy do stwierdzenia, że inne metody okazały się nieskuteczne. Przyjęcie a priori tezy, że inne metody są nieprzydatne może dotyczyć wyłącznie konieczności sprawdzenia takich danych, które nie dają jeszcze podstaw do wszczęcia śledztwa. W czasie weryfikacji niedopuszczalne będzie stosowanie przemocy lub groźby bezprawnej zarówno wobec funkcjonariusza poddawanego próbom jak i wobec innych osób,  a ponadto niedopuszczalne będzie symulowanie takich czynów, których popełnienie może bezpośrednio narazić osoby weryfikowane lub osoby trzecie na utratę życia lub zdrowia
- z wyłączeniem osób przeprowadzających weryfikację.

Zasadność wdrażania weryfikacji będzie podlegała kontroli sądu. Zgodnie z treścią art. 19c ust. 6 weryfikację będzie mógł zarządzić tylko sąd okręgowy na pisemny wniosek Komendanta Głównego Policji, po uprzednim uzyskaniu pisemnej zgody Prokuratora Generalnego. Takie rozwiązanie stwarza swoistą gwarancję dla policjanta, którego dotyczy wniosek. Jego istotą jest przekazanie ostatecznej decyzji o zastosowaniu weryfikacji niezawisłemu organowi władzy sądowniczej, co zapewnia niezależność jego decyzji od organu władzy wykonawczej tj. zarówno od podmiotu wnioskującego jak i wyrażającego zgodę, o której mowa w przepisie. Takie usytuowanie podmiotu decydującego ma bezpośredni związek z zagwarantowaną w ustawie subsydiamością weryfikacji jako metody w stosunku do innych ustawowo dopuszczalnych działań wykrywczych. Należy zatem zasadnie oczekiwać, że każdorazowo wniosek o wdrożenie weryfikacji będzie poddany przez sędziego sądu okręgowego wnikliwej analizie zarówno pod kątem wymogów formalnych jak materialnych przesłanek dopuszczalności tej metody. Zasadność i legalność wdrażania weryfikacji została unormowana w sposób uwzględniający wyjątkowy charakter tej metody i w sposób gwarantujący praworządność postępowania w tym zakresie.

Istotną normą prawną zabezpieczającą osobę poddaną weryfikacji przed nadmiernie ofensywnym i wielokrotnie powtarzanym działaniem służb przeprowadzających czynności,  jest art. 19c ust. 9. Przepis ten przewiduje możliwość przeprowadzenia weryfikacji tylko raz w stosunku do informacji stanowiącej przyczynę jej zastosowania. Nietrudno dostrzec, że w przeciwnym stanie prawnym organ weryfikujący mógłby wielokrotnie, co jakiś czas, ubiegać się o wyrażenie stosownej zgody.

Uregulowany w art. 19c ust. 11 obowiązek informowania osoby poddanej weryfikacji o jej pozytywnym wyniku, jest wyrazem chęci podwyższenia standardu przejrzystości w ukazywaniu działań Biura Spraw Wewnętrznych KGP. Ważnym impulsem zarówno dla osoby, która była poddana weryfikacji jak również dla funkcjonariuszy z jej otoczenia jest świadomość, że takie działania są w ogóle podejmowane. W praktyce dla tej pierwszej osoby będzie to sygnał potwierdzający uczciwe i prawidłowe wypełnianie zadań służbowych, a zarazem oczyszczający ją z formułowanych pod jej adresem przypuszczeń – niejednokrotnie fałszywych. W stosunku do funkcjonariuszy z otoczenia osoby weryfikowanej nie da się nie zauważyć dodatkowego prewencyjnego oddziaływania takiego rozwiązania – będącego w istocie hamulcem przed postawami niepożądanymi, a także bodźcem do podnoszenia profesjonalizmu wykonywanych czynności służbowych.

Przebieg weryfikacji obligatoryjnie ma być dokumentowany w sposób niejawny za pomocą urządzeń rejestrujących obraz i dźwięk. Zachowanie weryfikowanego funkcjonariusza i podejmowane przez niego decyzje będą także weryfikowane na bieżąco przez funkcjonariuszy Biura Spraw Wewnętrznych KGP w ramach bezpośredniego kontaktu z nim.

Popełnienie w trakcie weryfikacji przestępstwa przez osobę poddaną próbie ma skutkować wszczęciem przeciwko niej postępowania karnego - zebrane w ten sposób materiały operacyjne, dokumentujące przebieg weryfikacji i dowody przestępstwa będą przekazywane prokuratorowi okręgowemu. Materiały te mogą być wykorzystane w postępowaniu dyscyplinarnym, niezależnie od toczącego się postępowania karnego. Takie rozwiązanie znacznie ułatwi pociąganie policjantów do odpowiedzialności dyscyplinarnej i w razie potrzeby podyktowanej dobrem służby rozwiązywanie z nimi stosunku służbowego, a w razie wszczęcia postępowania karnego, bez potrzeby oczekiwania na rozstrzygnięcie w sprawie karnej, które często zapada po wielu miesiącach a nawet latach. Aktualnie stanowi to istotny problem - oskarżeni przez cały okres procesu karnego nadal są policjantami - tyle że zawieszonymi w wykonywaniu czynności. W tym czasie otrzymują oni połowę wynagrodzenia jakie przysługiwałoby im gdyby pełnili służbę.

Mając na uwadze surowe konsekwencje, jakie grożą w razie popełnienia przestępstwa, wdrożenie weryfikacji, jako metody ujawniania sprawców przestępstw w Policji, będzie poprzedzone intensywna kampanią informacyjną w szeregach Policji, co z jednej strony będzie stanowiło wyraz lojalności kierownictwa Policji w stosunku do jej funkcjonariuszy, a z drugiej jak się zakłada, już na wstępie przyniesie wymierne efekty prewencyjne.

Przepisem objęto możliwość weryfikacji postaw jedynie funkcjonariuszy Policji, przy założeniu, że w przypadku realnej skuteczności metody i osiąganych za jej pomocą pozytywnych wyników w zakresie oczyszczania szeregów Policji z osób dopuszczających się przestępstw lub innych poważnych naruszeń dyscypliny służbowej albo w zakresie dyscyplinowania winnych lżejszych naruszeń, podmiotowy zakres jej stosowania będzie rozszerzony o innych funkcjonariuszy publicznych a ewentualnie także o inne osoby pełniące funkcje publiczne.



Rozmowa z insp. Markiem Działoszyńskim, dyrektorem BSW KGP

tytul_szukaj
tytul_zegar
08:00:14
tytul_kalendarz
Marzec 2024
Pn Wt Śr Cz Pt So Nd
        123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031
tytul_zwiazek
mapka
tytul_zwiazek
galeria
tytul_zwiazek
Czy rząd dotrzyma słowa i do policjantom podwyżki w wysokości 20%?
TAK
NIE
TRUDNO POWIEDZIEĆ
dzielnik


ZW NSZZ P -ZG NSZZ Policjantów otrzymał w dniu 8 marca projekt zmiany ustawy o Policji, którego celem jest zwiększenie efektywności naboru do służby.WIĘCEJ W AKTUALNOŚCIACH!