XI Jasnogórskie Spotkanie Środowiska Policyjnego W Częstochowie - oczami Pani Prezes Chóru KWP w Poznaniu Małgorzaty Piechury
Policyjni pielgrzymi modlili się w Częstochowie w intencji poległych podczas służby, oraz o przyszłość ojczyzny i swego zawodu. W uroczystościach wzięli udział przedstawiciele wszystkich garnizonów Policji z kraju, na czele z Komendantem Głównym Policji nadinspektorem Markiem Działoszyńskim.

Już po raz piąty uczestniczyliśmy w ogólnopolskiej pielgrzymce na Jasną Górę. Było to XI Jasnogórskie Spotkanie Środowiska Policyjnego W Częstochowie. Oprócz chóru jechała grupa pielgrzymów - zarówno policjantów, jak i pracowników cywilnych, a także reprezentanci Ogólnopolskiego Stowarzyszenia Rodzina Policyjna 1939.Wyruszyliśmy o piątej rano, a wróciliśmy o jedenastej w nocy.
Jadąc tam czułam tremę i widziałam, że w autokarze panuje bardzo napięta atmosfera. To nerwy przed występem, bo wiedzieliśmy, że każdy zespół zaprezentuje się oddzielnie. Mimo takiego wyzwania słoneczny dzień, 30 września, utrzymywał nas w dobrej kondycji psychicznej.
Na miejscu ruszyliśmy z pielgrzymką pieszo spod katedry, szliśmy Aleją Jana Pawła II. Z przodu maszerowała Orkiestra KWP z Wrocławia, a zamykała nasz pochód Orkiestra KWP z Katowic i za nią szedł właśnie chór z Poznania, więc byliśmy ogonem pielgrzymki.

W uroczystościach wzięli udział przedstawiciele wszystkich garnizonów Policji z kraju wraz z Komendantem Głównym Policji nadinspektorem Markiem Działoszyńskim, a także przedstawiciele organizacji działających przy Policji, obecny był także Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych Michał Deskur.

Na szczycie Jasnej Góry panował ścisk, ale pogoda sprawiła, że zupełnie nie odczuwało się dyskomfortu. O 12.00 odprawiona została msza święta.  Po mszy przeszliśmy do Sali Ojca Kordeckiego i tam rozpoczął się koncert. Konferansjerem był insp. Grzegorz Jach. Najpierw występowaliśmy wspólnie, a potem każdy chór z osobna prezentował swój repertuar.
Jako pierwszy wykonaliśmy utwór Omnie die dic Mariae Grzegorza G. Gorczyńskiego z XII wieku. Udało nam się godnie zaprezentować, więc czuliśmy się spełnieni.
Choć jedziemy tam popracować, bo to jest praca, to uroczystość jest tak doniosła, że czynnie uczestnicząc w niej czujemy się podniesieni na duchu. Wróciliśmy zmęczeni, ale pełni duchowej energii, radości. Nagle widzimy, że to co wydawało się ciężkie, skomplikowane jest proste.

Z Małgorzatą Piechurą rozmawiała Anna Czarnecka