Zadałem sobie nieco trudu, aby spróbować zinterpretować bełkot zawarty w ustawie lustracyjnej  z 18 października  2006 r. o ujawnianiu informacji o dokumentach organów bezpieczeństwa państwa z lat 1944-1990 oraz treści tych dokumentów.  To do tej ustawy odwołuje się PRZEFORSOWANA PRZEZ POSŁÓW PLATFORMY OBYWATELSKIEJ ustawa „dezubekizacyjna” z 23 stycznia 2009 r.  o zmianie ustaw o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz funkcjonariuszy służb mundurowych (Policji, ABW, AW, SKW, SWW, CBA, SG, BOR, PSP i Służby Więziennej oraz ich rodzin) w kontekście organów bezpieczeństwa państwa PRL,  członkowie których  poddani zostali znacznemu obcięciu  emerytur, według przelicznika 0,7%  zamiast dotychczasowego 2,6%  podstawy wymiaru świadczenia,  za  każdy rok przepracowany w okresie od 1944 do 1990.
 
To bowiem w ustawie lustracyjnej, a nie „dezubekizacyjnej” , wymieniono katalog instytucji zaliczonych przez ustawodawcę do kategorii „trefnych” organów bezpieczeństwa państwa „komunistycznego”.  Zrobiono to w sposób daleki od precyzji i obawiam się, że nie tylko z powodu niechlujstwa,  ale świadomie, po to, by utrudnić ich interpretację.  A oto wynik moich osobistych – podkreślam to – bo nie jest mi znana jakakolwiek jednolita wykładnia urzędowa – dociekań w tym zakresie.
                                                                                                                                                                                                         Organy bezpieczeństwa państwa według ustawy lustracyjnej, których członkowie otrzymali pomniejszone emerytury za lata służby w okresie od powstania władzy ludowej do początków transformacji ustrojowej  (1944 – 1990):
1)Powstały w lipcu 1944 r. Resort Bezpieczeństwa Publicznego Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego, od 1945 r.  Ministerstwo Bezpieczeństwa Publicznego i powstały po nim w 1954 r. Komitet ds. Bezpieczeństwa Publicznego,
2)Jednostki Milicji Obywatelskiej do 14 grudnia 1954 r. (wtedy rozwiązano MBP) oraz inne podległe instytucjom z pkt.1  w czasie ich istnienia, np. – jak się domyślam – kadra zawodowa  Wojsk Wewnętrznych i powstałego po nich  Korpusu  Bezpieczeństwa Wewnętrznego   ( 1944-1954),  kadra zawodowa Wojsk Ochrony Pogranicza w okresie podległości pod MBP (1949-1954),  jednostki  podporządkowane Departamentowi Więziennictwa   Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego (Straż Więzienna 1944-1954),
3)Jednostki  Służby Bezpieczeństwa  w resorcie spraw wewnętrznych:  śledcze, analityczne, operacyjne i techniczno-operacyjne, (także paszporty), po podporządkowaniu ich Ministerstwu Spraw Wewnętrznych w 1956 r. ( po  likwidacji Komitetu ds. Bezpieczeństwa Publicznego),
4)Akademia Spraw Wewnętrznych MSW  i – choć  w ustawie lustracyjnej nie jest wymieniona- Wyższa Szkoła MSW im. Feliksa Dzierżyńskiego w Legionowie, 
5)Informacja Wojskowa do czasu jej istnienia oraz późniejsza   Wojskowa Służba Wewnętrzna MON (mam nadzieję, że tylko jej pion kontrwywiadowczy, bo był w jej strukturach też pion porządku publicznego - dzisiejsza żandarmeria -w ramach wojska),
6)Zarząd II Sztabu Generalnego WP, czyli agenturalny wywiad wojskowy,
7)Wojskowa Służba Wewnętrzna  Nadwiślańskich Jednostek Wojskowych MSW i Wojsk Ochrony Pogranicza  MSW, a także Zwiad WOP,
8)Inne służby Sił Zbrojnych prowadzące działania operacyjno-rozpoznawcze lub dochodzeniowo-śledcze  (mam podejrzenie, że chodzi tu o tzw. rozpoznanie wojskowe i wojskowych prokuratorów ) .
9)Po głowie, a raczej po kieszeni  dostali  też – i to na zasadach mniej korzystnych niż pozostali, gdyż przelicznik 0,7 proc. obowiązuje ich niezależnie od czasu przejścia na emeryturę, a więc nawet po 1990 r. -członkowie Wojskowej Rady Ocalenia Narodowego, m.in. pierwszy i ostatni zarazem polski kosmonauta  gen. Mirosław Hermaszewski , który w tym gronie był tylko figurantem.
10)Zostaną też zmniejszone emerytury  rodzinne po zmarłych, zaliczonych do wyżej wymienionych grup zawodowych.