Zgodnie z porozumieniem zawartym z partnerami społecznymi, do końca roku płaca minimalna miała wzrosnąć do połowy przeciętnego wynagrodzenia. Wyniosłaby dzisiaj 1556,93 zł, a nie 1317 zł. Był to piąty punkt podpisanego przez rząd porozumienia w sprawie pakietu antykryzysowego.

Jak do tej pory rząd nie przedstawił związkom zawodowym i organizacjom pracodawców propozycji w sprawie sposobu i terminu podwyższenia płacy minimalnej do połowy przeciętnego wynagrodzenia. Media bezskutecznie usiłują uzyskać informację w tej sprawie od osób ze strony rządowej, które sygnowały to porozumienie.

Po posiedzeniu zespołu ds. budżetu, wynagrodzeń i świadczeń socjalnych na wniosek związków zawodowych do Prezydium Komisji Trójstronnej (KT) oraz partnerów społecznych skierowano informację, że strona rządowa próbuje uchylić się od ustaleń dokonanych w porozumieniu w sprawie pakietu antykryzysowego. Gdyby płaca minimalna miała stanowić połowę przeciętnego wynagrodzenia, wyniosłaby dzisiaj 1556,93 zł, a nie 1317 zł (dane za III kwartał 2009 r.). Byłaby więc wyższa o 18 proc. od tej obecnie obowiązującej.

– Na pewno będziemy domagać się, aby rząd przedstawił nam konkretny terminarz stopniowego podwyższenia płacy minimalnej do połowy przeciętnego wynagrodzenia. Nie musi to nastąpić już w 2011 roku czy następnym, ale chcemy wiedzieć, kiedy – mówi Michał Ćwieka z Forum Związków Zawodowych, członek zespołu ds. budżetu, wynagrodzeń i świadczeń socjalnych KT.

Z dotychczasowych rozmów partnerów społecznych ze stroną rządową dotyczących podwyżki płacy minimalnej wynika, że rząd dotychczas nie przedstawił żadnych propozycji w tej sprawie, m.in. z powodu obaw o wzrost bezrobocia. W niektórych województwach obecna płaca minimalna stanowi bowiem 57 proc., a nawet 63 proc. średniego wynagrodzenia w regionie.

Pracodawcy obawiają się, że gdyby dodatkowo podwyższono ją do połowy średniej krajowej, wiele firm nie byłoby stać na dalsze zatrudnienie podwładnych. Zbyt wysoka płaca minimalna mogłaby także powodować wzrost nielegalnego zatrudnienia w uboższych województwach, bo firmy nie byłoby stać na spełnienie ustawowych wymogów.

Dlatego pracodawcy przedstawili własne propozycje, które mają zapewnić podwyższenie realnych zarobków najuboższych. Ich zdaniem płaca minimalna netto powinna osiągnąć 50 proc. przeciętnego wynagrodzenia (netto), jeśli dodatkowo zmniejszone zostaną obciążenia podatkowe i składki na ubezpieczenia społeczne pracowników zarabiających najmniej.

Partnerzy społeczni w takim przypadku powinni wskazać rządowi źródło finansowania deficytu, jaki powstanie z tego tytułu w budżecie... To oznacza, że szanse na podwyższenie płacy minimalnej do połowy przeciętnego wynagrodzenia są iluzoryczne. Związkowcy zapowiadają jednak, że będą domagać się, aby rząd wypełnił swoje ubiegłoroczne zobowiązanie. Media usiłują ustalić, jakie jest oficjalne stanowisko Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej w tej sprawie. Jednak to nie minister pracy, a sam premier zobowiązał się w blasku fleszów przed kamerami, że punkt ten zostanie zrealizowany do końca roku 2009. Jak wobec tego wierzyć w inne zobowiązania premiera, których ostatnio usłyszeliśmy tak wiele...

Analizując sprawę Pakietu Antykryzysowego, zrodzonego z ogromnego poczucia odpowiedzialności za kraj, jakie wykazali partnerzy społeczni dając rządowi wiele bezcennych narzędzi do walki z kryzysem, oraz wywiązywanie się z tego porozumienia, przez rząd i premiera z drugiej strony, wypada przytoczyć znane powiedzenie: jak mówię, że biorę, to biorę. Jak mówię, że daję, to... mówię.

Źródło: Rzeczpospolita
*pacta sunt servanda! (łac.) - umów należy dotrzymywać!