1.Czy przystępując do zmian o charakterze strukturalnym dokonano analizy, diagnozy i oceny w zakresie dotychczasowego funkcjonowania szkolnictwa policyjnego?

2.Jaka jest koncepcja przewidywanych zmian? Czy zakres planowanych zmian ma charakter doraźny, czy też  systemowy? Jeśli systemowy, to w jakim kierunku zmierzają proponowane rozwiązania? Czy podejmując rozwiązania systemowe jedynym kryterium ich wprowadzania winien być czynnik ekonomiczny?

3.Na jakiej podstawie dokonano wyliczeń kosztów funkcjonowania szkolnictwa policyjnego, nie uwzględniając argumentów i opracowań przygotowanych przez kierownictwa szkół policyjnych?

4.Czy zupełnie bez znaczenia pozostają „koszty społeczne” związane z przeniesieniem zatrudnionych w szkołach policjantów do innych jednostek terenowych oraz zwolnieniem pracowników cywilnych (w skali kraju to łącznie ok. 400 osób w 2009 r.), tym bardziej że proponowane rozwiązania nie przynoszą oszczędności w Policji (przeniesienie policjantów wraz z etatem i dotychczasowym uposażeniem), a powodując zmniejszenie kadry szkół (zwłaszcza dydaktycznej), wpływają na obniżenie poziomu szkolenia?

5.Na czym miałaby polegać koncepcja realizacji szkoleń zawodowych policjantów przez uczelnie cywilne? Czy takie rozwiązanie gwarantuje w pełni rzetelne i profesjonalne przygotowanie policjanta do wykonywania zadań służbowych (specyfika służby policyjnej)? 

Wujek dobra rada

Na koniec, już naprawdę krótko, kilka prostych porad jak to wszystko zmienić. Bo aż przykro patrzeć, jak niektórzy się męczą. Zresztą to nic odkrywczego i jeśli wierzyć temu, co usłyszałem na jednej z naszych narad, receptę podał podczas odprawy rocznej kierownictwa służbowego Policji gen. Krzysztof Starańczak z Gdańska. Jest prosta. Wystarczy wzmocnić tych na samym dole, komisariaty, komendy miejskie i powiatowe. Wzmocnić te komórki, które tak naprawdę pracują na całą naszą formację. Wtedy poprawi się wykrywalność i zmniejszy przestępczość, a i obywatele będą bardziej zadowoleni. Nie trzeba też będzie dodatkowych etatów.

A jak to zrobić?Trzeba przeprowadzić parę remanentów. Po pierwsze przyjrzeć się, które komórki organizacyjne są nam potrzebne, a które są zbyteczne, po drugie dokonać przeglądu stanowisk, z pewnością znajdzie się wiele takich, których nie muszą zajmować policjanci. Znajdą się i takie, które są zupełnie zbędne. Oczywiście będzie to proces bolesny i niełatwy do przeprowadzenia. Ale może w końcu warto spróbować. Może ktoś się na to odważy. Bo nie może być tak, że w Komendzie Głównej jest zatrudnionych 3424 policjantów, a w niektórych garnizonach cały stan osobowy to 2516 funkcjonariuszy (garnizon lubuski), 2354 funkcjonariuszy (garnizon opolski), 2989 funkcjonariuszy (garnizon świętokrzyski) – (dane na podstawie analizy zwolnień lekarskich z 2008 r., innymi nie dysponowałem). Nie może być tak, że najwięcej wakatów jest w komisariatach. Nie może być też tak, że średnia liczba pracowników przypadająca na osobę pełniącą funkcję kierowniczą w Szkole Policji w Katowicach wynosi 10,9 (a może tak właśnie ma być, sam już nie wiem), a jeszcze w wielu komórkach funkcjonują tzw. koordynatorzy, w niektórych dwóch, a nawet trzech. Najwyższa pora coś z tym zrobić. Poprzedni tekst „Czas na zmiany” zakończyłem opowiastką o paradzie błaznów. Chyba już pora ją przerwać. W każdym razie ja nie chcę być błaznem, myślę, że nikt nie chce nim być.

podinsp. Jacek Kosmaty

Szkoła Policji w Katowicach