W służbie policjanta nafaszerowanej różnorodnością zdarzeń, wywołujących stres, niepokój, traumę dochodzi do niekorzystnych następstw w postaci wcześniej niż w innych branżach schorzeń. Jedną z wielu, ale najczęstszą jest nadciśnienie tętnicze mogące doprowadzić do udaru mózgu lub zawału serca.

Zawał serca, który trafia policjanta w służbie z reguły nie jest traktowany jako wypadek, chyba że spełnione są pewne okoliczności, o których większość nie ma elementarnego pojęcia. W praktyce tak się dzieje, że policjant po przebytym zawale serca nie powraca do służby i jest pozostawiony sam sobie, zdany tylko na siebie. Problemy zdrowotne wynikające z zawału stanowią przyczynę zmiany trybu życia z jednoczesnym wyłączeniem  dotychczasowej aktywności.

W tym wszystkim odrębnym problemem staje się należne odszkodowanie świadczone przez ubezpieczyciela. I tu następuje kolejne zdziwienie, ponieważ firmy ubezpieczeniowe mają „własną” teorię na pojmowanie zawału serca stosując szereg zabiegów aby zniechęcić do roszczeń o należne odszkodowanie z tytułu ewidentnego uszczerbku na zdrowiu. Dlatego też w takich sytuacjach pozostaje droga sądowa, z której w żaden sposób nie można rezygnować, gdyż wykorzystywanie pojęć przez ubezpieczycieli jest ewidentnie odbiegające od tych, które aktualnie  stosowane są w medycynie.

Mając na względzie troskę o własne zdrowie i należne prawa policjant powinien w przypadku zaistnienia problemów, które wyżej poruszam zawsze korzystać z rady wyspecjalizowanego prawnika, kończąc jeżeli sytuacja tego wymaga na sali sądowej, wychodząc jako zwycięzca.  

                                       Konsultant

                                           Zarządu Głównego NSZZ Policjantów

                                                  ds. BHP i Medycyny Pracy

                                                asp. sztab. Lucjan Dutkiewicz