Podsekretarz Stanu w MSWiA  Adam Rapacki to postać nietuzinkowa, która ma duże zasługi dla polskiej Policji. Na jego karierze są również rysy, które spowodowały, że w  ostatnim okresie czasu stracił wiele uznania i szacunku ze strony szeregowych policjantów..

Minister Adam Rapacki jest emerytowanym nadinspektorem policji. Pracę w policji rozpoczął w 1980 r., a od roku 1988 był związany z Komendą Główną Policji. Zajmował się problematyką przestępczości zorganizowanej, gospodarczej i narkotykowej. W latach 1996-1997 był dyrektorem Biura do Walki z Przestępczością Zorganizowaną KGP. Stworzył i został pierwszym dyrektorem Biura ds. Narkotyków. W wyniku połączenia tych dwóch biur powstało Centralne Biuro Śledcze.

Jako policjant był doceniany, jak również doznał upokorzenia, gdy ze względów politycznych został odwołany ze stanowiska Zastępcy Komendanta Głównego Policji i skazany na zesłanie na stanowisko Małopolskiego Komendanta Wojewódzkiego Policji.

Szeregowi policjanci mówi o nim jak o policjancie z krwi i kości i oczekiwali, że obejmując stanowisko Podsekretarza Stanu będzie ich orędownikiem. Jednak życie pokazało coś innego, powoli stawał się politykiem i oddalał się od Naszej Formacji.

Pan Minister jako członek Zespołu Rządowo - Związkowego ds. reformy emerytalnej prezentował zaskakującą postawę, która polegała na forsowaniu niekorzystnych rozwiązań. Podobnie było w przypadku dyskusji nad wprowadzeniem ustawy o tzw. L- 4.

Cieniem na jego działalności jako Ministra, odpowiedzialnego za Policję kładzie się bezkrytyczne tolerowanie przez kierownictwo polskiej Policji działań w kierunku racjonalizacji środków finansowych kosztem szeregowych funkcjonariuszy. Mimo szeregu obietnic nie przedstawił do chwili obecnej audytu z funkcjonowania Biura Spraw Wewnętrznych (do którego było i jest wiele zastrzeżeń)  oraz zapewnienia ustawowej ochrony prawnej policjantów i funkcjonowania ZSIP w strukturach Policji.

Minister również nie reagował na nieprawidłowości w zakresie prowadzonych z naruszeniem prawa przetargów policyjnych, manipulowanie statystyką policyjną oraz niezrozumiałe decyzje kadrowe, szczególnie w ramach KGP.

Znałem osobiście Pana Ministra i muszę powiedzieć, że jest osobą kontaktową, kulturalną, posiadającą bardzo dużą wiedzę, która zapewne zostanie jeszcze wykorzystana dla dobra publicznego.

Nie są mi znane rzeczywiste powody dymisji Nadinspektora Rapackiego (doniesienia prasowe są mało wiarygodne) i zapewne ich nie poznamy oprócz domysłów.

Mam tylko nadzieję, że Pan Minister w zaciszu domowym znajdzie spokój i czas na przeanalizowanie swojej pracy zawodowej w Ministerstwie.