• Funkcjonariusze i żołnierze, którzy są na zwolnieniu lekarskim z powodu choroby, która nie ma związku ze służbą otrzymają 80% uposażenia (aktualnie obowiązujące przepisy przewidują 100% uposażenia);
• Pomniejszone uposażenie będzie wypłacane tylko w sytuacjach, gdy zwolnienie lekarskie jest wynikiem choroby, która nie ma związku ze służbą;
• Funkcjonariusze i żołnierze będą otrzymywać 100% uposażenia jeśli są na zwolnieniu lekarskim m.in. z powodu: choroby lub wypadku mającego związek ze służbą, choroby przypadającej w czasie ciąży, choroby podczas służby poza granicami kraju lub w przypadku gdy choroba jest wynikiem działań o charakterze bohaterskim.;
• Pieniądze, o które zostaną ograniczone uposażenia osób, pozostających na zwolnieniach lekarskich, zostaną przeznaczone w całości na nagrody w ramach funduszu nagród i zapomóg;
• Nagrody będą otrzymywać funkcjonariusze oraz żołnierze, którzy wykonują zajęcia służbowe w zastępstwie chorych kolegów;
• Funkcjonariusze i żołnierze, którzy przebywając na zwolnieniu lekarskim będą pracować zarobkowo lub wykorzystywać zwolnienie niezgodnie z jego celem, stracą prawo do uposażenia za cały okres tego zwolnienia;
• Ustawa obejmie: policjantów, żołnierzy, strażaków, funkcjonariuszy Straży Granicznej, BOR, CBA i ABW, Służby Więziennej, AW, SKW i SWW.

Z opini prawnej Bura Analiz Sejmych RP:

W literaturze przedmiotu reprezentowane jest stanowisko, że służba nadaje funkcjonariuszom szczególne piętno i nie może pozostawać bez wpływu na ich status prawny, także w zakresie uprawnień związanych z chorobą czy inwalidztwem. Odrębności te nie przekreślają oczywiście podobieństw miedzy np. systemem emerytalnym żołnierskim i pracowniczym oraz potrzeby respektowania w jednym i drugim pewnych wspólnych zasad. Istotne jest również kontrolowanie skali owych odrębności pod kątem ich rzeczowego uzasadnienia, tak aby odzwierciedlały one realne różnice sytuacji i potrzeb i nie przeradzały się w przywileje rażące poczucie sprawiedliwości społecznej.[1]