11 stycznia 2012 roku Trybunał Konstytucyjny rozpoznał wniosek Zarządu Głównego NSZZ Policjantów sygn. akt K 36/09 w sprawie zgodności art. 13a ust. 6 Ustawy z dnia 18 lutego 1994 roku o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin z art. 77 ust. 2 i art. 78 Konstytucji RP.

Trybunał Konstytucyjny rozpoznał wniosek w pełnym czternastoosobowym składzie. Rozprawie przewodniczył Prezes TK Andrzej Rzepliński, a sędzią – sprawozdawcą był sędzia TK Andrzej Wróbel. Uczestnikami rozprawy byli pełnomocnicy ZG NSZZ Policjantów (radcy prawni prof. prof. Marek Chmaj i Stanisław Pikulski), przedstawiciele Prokuratury Generalnej i Sejmu RP. Z przyczyn proceduralnych Trybunał Konstytucyjny nie uwzględnił złożonego w grudniu 2011 roku wniosku zawartego w piśmie procesowym pełnomocnika wnioskodawcy o przeprowadzenie kontroli zgodności art. 3 ust. 2 Ustawy z dnia 23 stycznia 2009 roku o zmianie ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych i ich rodzin oraz ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin z art. 78 w zw. z art. 2 i art. 31 ust. 3 Konstytucji oraz o zbadanie zgodności art. 2 ww. ustawy z dnia 23 stycznia 2009 roku z art. 18 Konstytucji RP.

Podczas rozprawy przedstawiciele wnioskodawcy argumentowali, że wprowadzona w art. 13a „informacja o przebiegu służby”sporządzana przez IPN jest wyłączona z przepisów postępowania administracyjnego, co tworzy sytuację niejasną dla ubezpieczonego. Żaden z ubezpieczonych nie otrzymał powiadomienia o wznowieniu postępowania w jego sprawie, a w obiegu prawnym są dwie decyzje ostateczne, przy czym ostatniej z nich z niewiadomych przyczyn nadano rygor natychmiastowej wykonalności. Poglądu wnioskodawcy nie podzielili przedstawiciele Prokuratury Generalnej i Sejmu RP, których zdaniem decyzja organu emerytalnego podlega zaskarżeniu na mocy przepisów kodeksu postępowania cywilnego, co według nich zapewnia kontrolę sądową i gwarantuje konstytucyjne uprawnienia ubezpieczonych. Riposta ze strony pełnomocników wnioskodawcy, że na etapie sporządzania informacji o przebiegu służby funkcjonariusz nie ma szansy na weryfikację jej treści oraz, że zakłady emerytalno – rentowe nadają informacjom IPN walor nieomylności a także iż zaświadczenia IPN są nieprawidłowe, gdyż pierwsze 15 lat służby nie powinny być w nich ujmowane, nie wpłynęła na stanowiska pozostałych uczestników rozprawy, którzy zgodnie wnosili o uznanie art. 13a ust. 6  Ustawy z dnia 18 lutego 1994 roku o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji... za zgodny z Konstytucją.

W wydanym orzeczeniu Trybunał Konstytucyjny uznał, że art. 13a ust. 6 Ustawy z dnia 18 lutego 1994 roku o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji... jest zgodny z art. 77 ust. 2 i art. 78 Konstytucji RP. W uzasadnieniu orzeczenia Trybunał stwierdził, iż informacja o przebiegu służby ma wyłącznie charakter zaświadczenia i nie ma charakteru prawotwórczego. Decyzja organu emerytalnego podlega zaskarżeniu do sądu powszechnego, gdzie w toku postępowania może nastąpić weryfikacja informacji IPN, a w razie zaskarżenia ostateczną decyzję o wysokości świadczenia emerytalnego podejmuje właśnie sąd. Również sam organ emerytalny może według Trybunału weryfikować informacje o przebiegu służby otrzymane z Instytutu Pamięci Narodowej.

Orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego w tej sprawie jest ostateczne.